Tri zlatne medalje su na Nordijsko-baltičkoj olimpijadi iz fizike u Talinu osvojili mladi učenici Matematičke gimnazije u Beogradu Vukašin Babić, Janko Popović i Mihailo Jančević. Bronza je pripala Jovanu Milićevu i Ognjenu Jankoviću.
Na takmičenju u Estoniji učestvovala su 104 učenika.
Osim iz Srbije i zemlje domaćina, takmičili su se i đaci iz Finske, Švedske i Letonije, Vijetnama, Gruzije, Saudijske Arabije, Litvanije i Švajcarske.
Vođa ekipe bio je nastavnik fizike Ivan Stanić, piše RTS.
Sličan uspeh ostvarili su i tokom 2023. godine, kada su učenici Matematičke gimnazije osvojili su zlatnu i srebrnu medalju. Tada su ekipu predstavljali Anđela Radeka, Anja Šušnjar, Vuk Hip, Vukašin Babić i Janko Popović.
Inače, Matematička gimnazija u Beogradu je jedinstvena srednja škola u našoj zemlji za talentovane učenike u oblasti prirodnih nauka. Ona je iznedrila preko stotine doktora nauka, od kojih su mnogi, dok su još bili u klupama ove prestižne ustanove, sa međunarodnih takmičenja doneli pregršt medalja, što joj je donelo titulu najtrofejnije škole u Srbiji.
"Šezdesetih godina dvadesetog veka u matematičkoj stvarnosti Srbije, podstaknutoj sličnim inicijativama u mnogim drugim zemljama, sazrela je ideja o potrebi bitnog povećanja uloge i značaja matematike i, u okvirima toga, posvećivanja pažnje razvoju naučnog podmlatka na području matematike", navodi se u istorijatu škole.
Po uzoru na moskovsku školu
Nosilac tih ideja bio je profesor dr Vojin Dajović, koji je 1962. godine napisao opsežnu studiju Uloga i značaj matematike. Nastava matematike u Jugoslaviji. Ta je studija bila prihvaćena u Saveznom odboru za prosvetu Savezne skupštine (tadašnje FNRJ) i u vezi s tim je doneta Preporuka o značaju matematike i podsticanju omladine na studije matematike.
Profesor Dajović se, zajedno sa profesorom dr Dušanom Adnađevićem, prilikom njihovog studijskog boravka u Moskvi školske 1963/64, temeljno upoznao i sa sistemom specijalizovanih škola za talentovane mlade matematičare, među kojima i sa iskustvima moskovske škole, kasnije nazvane "Kolmogorov" po njenom osnivaču Andreju Nikolajeviču Kolmogorovu, slavnom ruskom matematičaru koji je sa puno razloga poznat u svetu. Po povratku iz Moskve on je predložio da se otvore specijalizovane škole za obdarene mlade matematičare. Na putu od ideje do formiranja Matematičke gimnazije u Beogradu bilo je puno teškoća i prepreka. Naročito je smetao elitistički koncept škole, koji je bitno odudarao od tada dominantnog principa prosečnosti.
Predlog je 1965. godine prihvatio Prosvetni savet grada Beograda; formirana je Matična komisija za otvaranje Matematičke gimnazije u Beogradu u sastavu Nikola Vučenov, Vojin Dajović, K.Milinković, Ranko Radovanović, čiji je osnovni zadatak bio da donese plan i program nastave i odabere odgovarajući nastavni kadar.
Rad započela kao trogodišnja
Skupština grada Beograda je odluku o otvaranju Matematičke gimnazije konačno donela 17. maja 1966. godine. Gimnazija je rad započela kao trogodišnja srednja škola, tek 19. septembra, jer se prvih 56 učenika za tri odeljenja drugog razreda nakupilo tek posle tri konkursa. Naredne školske godine upisana su četiri odeljenja sa 80 učenika, i škola se uselila u svoju sadašnju zgradu. Škola se nalazi u zgradi koja je zadužbina Perse i Riste Milenković, sagrađena 1929. po projektu Vladimira Popovića.
Prvi nastavni plan bio je jedinstven za sve učenike, sa trećinom fonda časova za matematičke discipline, 4 časa za fiziku, i ostalim predmetima zastupljenim kao u gimnaziji prirodno-matematičkog smera. Godine 1969. uvode se opšti i programerski smer. Škola se lepo razvija, i 1974. godine njeni učenici osvajaju dve zlatne medalje na Međunarodnoj matematičkoj olimpijadi, uspeh koji nikada nije ponovljen na području bivše Jugoslavije. 1975. godine škola je počela i sa upisom prvog razreda.
"Iako takmičenja nisu nikada bila najznačajniji cilj Gimnazije, uvek im je pridavana velika važnost. Prvi olimpijci su 1968. godine na desetoj Međunarodnoj matematičkoj olimpijadi u Moskvi bili Zoran Kadelburg i Slavko Simić. Zoran je osvojio treću nagradu (bronzanu medalju), a Slavko specijalnu nagradu. Iako je matematička ekipa Jugoslavije već nekoliko godina učestvovala na Međunarodnoj matematičkoj olimpijadi, najveći uspesi na ovom najprestižnijem matematičkom takičenju na svetu vezani su za učešća učenika Matematičke gimnazije", navodi se u istorijatu jedne od najtrofejnijih škola.
Značajan događaj vezan je za 1969. godinu. Tada se u Gimnaziju uvodi programerski smer, nešto potpuno novo za tadašnju Jugoslaviju. Svršeni maturanti programerskog smera mogli su da se odmah zaposle u privredi ili društvenim delatnostima, kao programeri, operateri na računaru, informatičari. Neki od njih su to i iskoristili i bili veoma uspešni, ali je ipak većina odlazila na studije. Već 1971. godine osnovan je Računarski centar. Na kredit je kupljen računar LITON 32, a u Računarskom centru radili su prvenstveno učenici.
Prosvetni savet je 1970. godine doneo Odluku da Matematička gimnazija može da uđe u redovni obrazovni sistem Srbije i time verifikovao rad Škole.
(JA/EUpravo zato)
