Nakon završetka Više ženske škole postaje sekretarka Srpskog ženskog narodnog saveza koji se zalagao za jednaka prava žena i njihovo učešće u javnom životu. Tokom balkanskih ratova prijavljuje se kao dobrovoljna bolničarka i brine o ratnoj siročadi.
Kao predstavnica Crvenog krsta Srbije, u zimu 1915. odlazi u SAD i Kanadu i osniva Odbor za pomoć Srbiji, gde do 1920. godine sakuplja ogromna sredstva za otadžbinu, stigavši i do Teodora Ruzvelta i najuglednijih predstavnika američkog društva.
Tokom pet godina sakuplja pomoć za srpsku vojsku i siročad, drži predavanja, objavljuje članke, osniva mesne odbore i potkomitete, radionice za pravljenje zavoja i šivenje odeće, drži govore u klubovima, crkvama, gostuje na univerzitetima i prijemima.
U Americi upoznaje budućeg supruga, najvećeg pojedinačnog srpskog dobrotvora Džona Frotinghama. Zajedno podižu četiri doma za srpsku ratnu siročad.
Za vreme Drugog svetskog rata osniva Odbor američkih prijatelja Jugoslavije u Njujorku. Odlikovana je ordenima Belog orla i Svetog Save.
(EUpravo zato)
