U Evropskoj uniji mladi su tokom 2024. godine u proseku napuštali roditeljski dom sa 26,2 godine, što je neznatno manje u odnosu na 26,3 godine iz 2023. Od 2002. prosečna starost se kretala između najnižih 26,1 godine (2019) i najviših 26,8 godina (2006).
Najstariji prosečni uzrast zabeležen je u Hrvatskoj (31,3 godine), Slovačkoj (30,9), Grčkoj (30,7), Italiji (30,1) i Španiji (30,0), gde mladi najduže ostaju u roditeljskom domu. Suprotno tome, najranije se osamostaljuju mladi u Finskoj (21,4 godine), Danskoj (21,7) i Švedskoj (21,9).
Podaci dolaze u trenutku kada su troškovi stanovanja pod stalnom lupom javnosti. Mladi su nešto više pogođeni ovim izdacima: 2024. godine, 9,7 odsto mladih od 15 do 29 godina živelo je u domaćinstvima koja su na stanovanje trošila 40 odsto ili više raspoloživog dohotka. Za ukupnu populaciju taj procenat bio je 8,2 odsto.
Razlike među državama su značajne. Najveći udeo mladih preopterećenih troškovima stanovanja beleže Grčka (30,3 odsto) i Danska (28,9 odsto), dok su znatno niži procenti u Holandiji (15,3 odsto), Nemačkoj (14,8 odsto) i Švedskoj (13,5 odsto). Najniže stope imale su Hrvatska (2,1 odsto), Kipar (2,8 odsto) i Slovenija (3,0 odsto).
U 16 članica EU stopa preopterećenosti troškovima stanovanja bila je viša među mladima nego u ukupnoj populaciji. Najveća razlika bila je u Danskoj, čak 14,3 procentna poena, a potom u Holandiji sa 8,4 poena.
Zanimljivo je da u državama gde mladi ranije napuštaju roditeljski dom, poput Danske, Holandije, Nemačke, Švedske i Finske, upravo oni snose veći teret troškova stanovanja. S druge strane, zemlje u kojima se mladi osamostaljuju kasnije, poput Kipra, Hrvatske i Italije, beleže niže stope preopterećenosti. Ipak, Grčka odudara, iako mladi tamo odlaze od kuće kasnije, stanovanje ih i dalje disproporcionalno opterećuje.
(EUpravo zato)